استاندارد حسابداري‌ بخش عمومی 2                            (نحوه ارائه اطلاعات بودجه‌ای در صورت‌های مالی)

هدف

1 .    این استاندارد مقایسه بودجه و عملکرد ناشی از اجرای بودجه را در صورت‌های مالی واحدهای گزارشگر الزامی می‌کند. همچنین طبق این استاندارد، واحدهای گزارشگر ملزم به افشای دلایل تفاوت‌های با اهمیت بین بودجه و عملکرد می‌باشند. با رعایت الزامات این استاندارد، بخشی از وظیفه پاسخگویی واحدهای بخش عمومی ایفا می‌گردد و شفافیت صورت‌های مالی آنها از طریق ارائه موارد زیر بهبود می‌یابد:

الف.    رعایت بودجه‌های مصوب؛ و

ب .  میزان دستیابی به اهداف بودجه.

دامنه‌ كاربرد

2 .       این استاندارد درخصوص تمام واحدهای بخش عمومی، که صورت‌های مالی خود را براساس استانداردهای حسابداری بخش عمومی تهیه می­کنند، کاربرد دارد.

تعاريف‌

3 .       اصطلاحات‌ ذيل‌ در اين‌ استاندارد با معاني‌ مشخص‌ زير بكار رفته‌ است:

• اعتبار: عبارت از مبلغی است که برای مصرف یا مصارف معین بهمنظور نیل به اهداف و اجرای برنامه‌های دولت به تصویب مجلس شورای اسلامی می‌رسد.
• بودجه: برنامه مالی واحد گزارشگر است که برای یکسال مالی، تهیه شده و حاوی پیش‌بینی درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار و برآورد هزینه‌ها و مخارج برای انجام عملیاتی است که منجر به نیل به سیاستها و هدفهای قانونی می‌شود.
• بودجه اولیه: اولین بودجه مصوب برای سال مالی است.
• بودجه نهایی: آخرین بودجه مصوب بعد از اعمال تمام تغییرات نسبت به بودجه اولیه است.
• تخصیصاعتبار: مجوز استفاده از تمام یا قسمتی از اعتبار مصوب است.
• عملکرد: عبارت است از نتایج حاصل از اجرای بودجه.
• مبنای بودجه‌ای: عبارت است از مبنای حسابداری، طبقه‌بندی و دوره زمانی که بودجه براساس آن تهیه می‌شود.
• مبنای حسابداری: عبارت است از مبنای تعهدی، نقدی یا مبنای دیگری که صورت‌هایمالی براساس آن تهیه می‌شود.
• مبنای قابل مقایسه: عبارت استاز تعدیل مبالغ عملکرد طبق مبنای حسابداری ، طبقه‌بندی، شخصیت واحد گزارشگری و دوره مالی مشابه با بودجه.